Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων, που αλλάζουν ριζικά την διατροφή τους για διάφορους λόγους (κυρίως υγείας και ηθικών πεποιθήσεων σχετικά με τον πλανήτη μας) και γίνονται vegan,vegeteria,pescaterian..και το πιο πρόσφατο..BEEGAN Αλλά μέσα σε αυτές τις αλλαγές βρίσκεται το παράδοξο που οι χορτοφάγοι συνήθως αποφεύγουν ή δεν θέλουν να το σκεφτούν. Για να καταλάβουμε κάποια βασικά πράγματα, ας μιλήσουμε για τους ντόπιους μελισσοκόμους και τη διαφορά μεταξύ της τοπικής μελισσοκομίας και της βιομηχανικής μελισσοκομίας
Τοπικοί μελισσοκόμοι VS. βιομηχανικοί μελισσοκόμοι
Οι ντόπιοι μελισσοκόμοι θα κάνουν τα πάντα για να σώσουν την αποικία. θα ελέγξουν κάθε κυψέλη αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του έτους, όχι μόνο όταν είναι η ώρα για τη συγκομιδή του μελιού. Νοιάζονται για κάθε μελίσσι και παρέχουν αυτά που χρειάζεται για να επιβιώσει. Στη βιομηχανική μελισσοκομία, οι μέλισσες δεν αντιμετωπίζονται καλά. Η βασίλισσα συχνά σκόπιμα σκοτώνεται πριν από την περίοδο συγκομιδής, έτσι η κυψέλη περιέχει μόνο μέλι και όχι αυγά. Και πρέπει να κατανοήσετε τη βιομηχανική μελισσοκομία, είναι εδώ για τα χρήματα, δεν μπορούν να χάσουν χρόνο και χρήμα για να κάνουν ότι πρέπει να γίνει σε κάθε μελίσσι. Έχουν 2000 ή ακόμα και περισσότερα Μελίσσια που μετακινούνται από μέρος σε μέρος σε τεράστια φορτηγά
Οι ντόπιοι μελισσοκόμοι είναι γείτονές σας που έχουν λίγα μελίσσια. Εάν ο τοπικός μελισσοκόμος έχει περισσότερα από 50 Μελίσσια, τότε μπορεί να θεωρηθεί επαγγελματίας μελισσοκόμος αλλά όχι απαραίτητα να εμπλέκεται στην βιομηχανική μελισσοκομία. Πολύ σημαντικό παράγοντα παίζει ο χρόνος που ο μελισσοκόμος παίρνει για να διερευνήσει κάθε μελίσσι. Αν δεν φροντίζει σωστά τις μέλισσες του και με την φροντίδα αυτή εννοούμε τις απαραίτητες θεραπείες που γίνονται τους χειμερινούς μήνες για τις πολλές αρρώστιες που αντιμετωπίζουν (πχ βαρρόα),οι μέλισσες θα πεθάνουν, και αυτή είναι η σημαντική διαφορά μεταξύ της βιομηχανικής μελισσοκομίας και των ντόπιων μελισσοκόμων.
Ο ντόπιος η νομάδης μελισσοκόμος* (*μεταφέρει τις μέλισσες από ένα σημείο στο άλλο κυνηγώντας ουσιαστικά την ανθοφορία) σαν κύριο χαρακτηριστικό του, έχει μεγάλη αγάπη για την δουλειά του, δεν θέλει σε καμία περίπτωση να πεθάνουν τα μελίσσια του, δεν τον συμφέρει από καμία πλευρά. Οι μελισσοκόμοι συνήθως αφιερώνουν την ζωή τους για τα μελίσσια τους, τα προστατεύουν και τα αγαπούν. (Πολλές φορές από πάππου προς πάππου).
Μα θα μπορούσατε να πείτε "και τι παίρνουν ως αντάλλαγμα"?
Σε καμία περίπτωση δεν το βλέπουν μόνο σαν δουλειά.
Στην περίπτωση όμως που θέλουμε να το δούμε καθαρά επαγγελματικά. τότε μιλάμε για μια σχέση win-win . Ο μελισσοκόμος από την μεριά του νοικιάζει ένα σπίτι (κυψέλη) στις μέλισσες, το οποίο δεν είναι "φυλακή", κάθε άλλο θα λέγαμε. Το σπίτι αυτό είναι καθαρό, όμορφο και ζεστό, με ανοιχτό πορτάκι, το οποίο δεν κλείνει ποτέ, παρά μόνο σε περίπτωση μεταφοράς τους, η οποία γίνεται κυρίως νύχτα για λόγους ασφαλείας, αλλά και επειδή οι μέλισσες δεν πετάνε έξω το βράδυ, οπότε δεν χάνουν και το σπίτι τους. Ο μελισσοκόμος τις γιατρεύει σε περίπτωση αρρώστιας, κατά τον τρύγο, πάντα αφήνει σε κάθε κυψέλη όσο φαγητό χρειάζονται για τον χειμώνα, ποτέ δεν "κλέβει" όλο το μέλι τους, διαφορετικά την Άνοιξη δεν θα έχει μελίσσια.
Οι μέλισσες από την άλλη μπορούν να φύγουν από την κυψέλη τους ανά πάσα στιγμή, δεν είναι φυλακισμένες, δεν το κάνουν όμως διότι για να πούμε και του στραβού το δίκιο "δεν περνάνε άσχημα". Η σχέση μελισσοκόμου-μέλισσας υπάρχει χιλιάδες χρόνια τώρα, οι άνθρωποι συνυπάρχουν με τις μέλισσες τις οποίες από πάντα αγαπούσαν.
Οι βιομηχανικοί μελισσοκόμοι από την άλλη είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία.
Η κατηγορία αυτή (στην χώρα μας δεν υπάρχουν πολλοί..) είναι καθαρά επαγγελματική. Σε αυτή την περίπτωση ο" βιομήχανος μελισσοκόμος" έχει έναν σημαντικό αριθμό κυψελών, τις μεταφέρει με τεράστια φορτηγά σε διάφορα μέρη τις εκάστοτε χώρας και εδώ μιλάμε για δυο περιπτώσεις. Στην πρώτη περίπτωση ο μελισσοκόμος πληρώνεται ανά κυψέλη που μεταφέρει με σκοπό να γίνει επικονίαση σε ένα συγκεκριμένο μέρος π.χ Αμυγδαλιές στην Καλιφόρνια (80% παγκόσμιας παραγωγής), και μετά από λίγες μέρες συνεχίζει την μεταφορά στις μηλιές, τα avocado, ελαιοκράμβη κτλπ..με αποτέλεσμα τα μελίσσια να αρρωσταίνουν από άλλα μελίσσια που θα συναντήσουν εκεί (άλλου μελισσοκόμου), να εξαντλούνται και να πεθαίνουν. Το έχουμε δει να συμβαίνει συνέχεια στην Αμερική κυρίως, αυτό συμβαίνει λόγο της μεγάλης ζήτησις που υπάρχει παγκόσμια για κάποια συγκεκριμένα φαγητά, και είναι κυρίως προϊόντα που τρώνε οι vegans αλλά όχι μόνο.
Στην δεύτερη περίπτωση, συναντάμε μελισσοκόμους οι οποίοι συλλέγουν το μέλι από διάφορες περιοχές και το πουλάνε στην χονδρική. Αυτή η περίπτωση δεν θυμίζει καθόλου τον ντόπιο γνωστό παραγωγό που όλοι ξέρουμε για να φάμε το μέλι μας (ο καθένας το παίρνει από τον παραγωγό που γνωρίζει και εμπιστεύεται τουλάχιστον έτσι γίνεται στην Ελλάδα) Ο συγκεκριμένος παραγωγός "βιομήχανος", για να συλλέξει περισσότερο μέλι την περίοδο της συλλογής, θα "Ταΐσει" τα μελίσσια του με ζαχαρόνερο, στην συνέχεια αυτό θα ανακατευτεί με το μέλι που συλλέγει η μέλισσα, και θα γίνει ένα γλυκό μείγμα το οποίο θα το κλέψουν ολοκληρωτικά από το κάθε μελίσσι ξεχωριστά, αφήνοντάς το "γυμνό" και νηστικό. Αυτό είναι καταστροφικό για το μέλι, τις μέλισσες, και φυσικά τον άνθρωπο. Αποτέλεσμα αυτής της τεχνικής για τις μέλισσες αποδυνάμωση σμηνών, θανάτωση σε πολλές περιπτώσεις και περισσότερες αρρώστιες λόγο έλλειψης "σωστής" τροφής. Ο καταναλωτής από την άλλη θα φάει νοθευμένο μέλι σε προσιτή τιμή μιας και το κόστος παραγωγής του μελισσοκόμου μειώνεται (λόγο ζαχαρόνερου που τάισε) και η ποιότητα του μελιού δεν θα είναι ίδια με αυτήν του μικρού μελισσοκόμου που δεν ταΐζει την περίοδο της συλλογής του μελιού. Ο μόνος κερδισμένος σε αυτήν την περίπτωση είναι ο "βιομήχανος μελισσοκόμος" ο οποίος θα πουλήσει το "μέλι" του στο εξωτερικό η σε μεγάλες εταιρίες με χαμηλή τιμή και το κέρδος του θα είναι ικανοποιητικό εκμεταλλεύοντας έτσι τις μέλισσες του στο μέγιστο. Ο μελισσοκόμος "βιομήχανος" στις περισσότερες (όχι όλες) τις περιπτώσεις δεν βλέπει τα μελίσσια του σαν μια "οικογένεια" αλλά σαν μηχανή παραγωγής κέρδους, και την επόμενη χρονιά θα πάρει καινούργια σμήνοι αν πεθάνουν τα παλιά.
Το Παράδοξο με τους χορτοφάγους
Ο χορτοφάγος είναι ακτιβιστής, και δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να έχουμε κάτι εναντίον του, αλλά πού είναι η γραμμή; Πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή, και κάθε άτομο πρέπει να την τραβήξει για τον εαυτό του. Το να τρως αυγά είναι σίγουρα καλύτερο από το να τρως κρέας, μπορείς να έχεις κοτόπουλα στην πίσω αυλή που τρέχουν ελεύθερα και να κάνουν ο,τι θέλουν, να παίξουν, να χορέψουν, να ζευγαρώσουν, οτιδήποτε και να με εμπιστευτούν, δεν θα τους πειράξει αν πάρεις λίγα αυγά από αυτά. Μπορείτε να το θεωρείτε ως πληρωμή για το φαγητό τους. Στοιχηματίζω ότι αν ζητήσεις από μια αγελάδα να δώσει λίγο γάλα για μια ευτυχισμένη ζωή με απεριόριστο φαγητό, κατάλληλη θεραπεία, και εντελώς ελεύθερη να μετακομίσει σε μια άλλη αυλή , όλες οι αγελάδες θα υπογράψουν ένα συμβόλαιο.
Εμείς οι άνθρωποι ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ με τον ίδιο τρόπο, δουλεύεις για κάποιον, και πληρώνεσαι. Τίποτα δεν είναι μαύρο και άσπρο και η αρμονία είναι κάπου στη μέση, και αυτός είναι ένας αληθινός τρόπος ζωής. Ο χορτοφαγισμός είναι ένα βήμα προς τα εμπρός που είναι βέβαιο, αλλά τότε πρέπει να υπάρχει κάποια κοινή λογική. Αν τρώτε σνακ με φοινικέλαιο, βλάπτεις περισσότερα ζώα από ο,τι ένας μελισσοκόμος πληγώνει τις μέλισσες. Οι vegans αγαπούν το γλυκό φαγητό και καταναλώνουν Αγαύη, και αν σκάψετε βαθιά στο πώς γίνεται αυτό το σιρόπι, θα δείτε ότι γίνεται περισσότερη ζημιά στα ζώα με την παραγωγή σιροπιού Αγαύης από το να τρώτε μέλι. Πού είναι η γραμμή;
Χωρίς μέλισσες ο κόσμος θα τελειώσει
Οι μέλισσες είναι οι καλύτεροι επικονιαστές στον κόσμο, αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και πολλές μοναχικές μέλισσες ,οι οποίες συνθλίβονται κάθε χρόνο. Και εδώ είναι το παράδοξο του χορτοφάγου. Οι vegans τρώνε λαχανικά, σιτηρά και άλλα προϊόντα που στο τέλος βλάπτουν τις μοναχικούλες μέλισσες, γιατί?. Οι μοναχικές μέλισσες ζουν στο έδαφος η στα δέντρα, και όλοι γνωρίζουμε ότι οι αγρότες θέλουν επίσης την υψηλότερη δυνατή απόδοση λόγο μεγάλης ζήτησης και γι ' αυτό πρέπει να σκοτώσουν όλα τα παράσιτα με φυτοφάρμακα. Σε μερικές φάρμες, ο ψεκασμός φυτοφαρμάκων γίνεται από τον αέρα.
Ο ψεκασμός καλλιεργειών από τον αέρα είναι επικίνδυνος όχι μόνο για τις μοναχικές μέλισσες αλλά και για όλα τα έντομα που ζουν κοντά στα ψεκασμένα χωράφια. Η διασπορά από τον αέρα θα πρέπει να απαγορευτεί, αλλά ξέρετε κανένας δεν νοιάζεται για αυτό, καθώς μιλάμε για πολλά χρήματα. Αν πραγματικά προσπαθούμε να ζήσουμε χωρίς να βλάψουμε κανένα ζώο, θα πρέπει να σταματήσουμε να αγοράζετε όλα τα τρόφιμα και να τρώμε μόνο αυτό που καλλιεργούμε.
Δεδομένου ότι οι αριθμοί των μοναχικών μελισσών μειώνονται, τότε έχουμε μόνο οργανωμένες μέλισσες για να επικονιάσουμε τα χωράφια μας (στις κυψέλες) Είμαστε τυχεροί που οι άνθρωποι και οι μέλισσες ζουν σε αρμονία για πάνω από 2000 χρόνια. Ο δεσμός μεταξύ ενός ανθρώπου και μιας μέλισσας είναι δυνατός. Θα έχουμε πάντα μέλισσες κοντά μας εφόσον τις φροντίζουμε, και θα τρώμε πάντα νόστιμο μέλι, και στην πραγματικότητα, οι μέλισσες θέλουν να πάρουμε το μέλι τους. Αν γνωρίζετε τίποτα για τη μελισσοκομία, τότε ξέρετε ότι θα γεμίσουν την κυψέλη εξ ολοκλήρου με μέλι και αν η βασίλισσα δεν έχει χώρο για την τοποθέτηση αυγών η αποικία θα καταρρεύσει. Γι ' αυτό, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα χώρο για μια βασίλισσα, παίρνοντας ένα ποσοστό από το μέλι. Αργότερα το χειμώνα, μπορείτε να τα ταΐζετε αν δεν έχουν τις κατάλληλες ποσότητες τροφίμων που απαιτούνται για ασφαλή ξεχειμώνιασμα (μόνο την χειμερινή περίοδο υπογραμμίζω). Όλα αυτά που πρέπει να γίνουν σε κάθε κυψέλη, είναι πάρα πολλά, και όλα αυτά είναι η δουλειά του μελισσοκόμου, για να κρατήσει τις αποικίες του υγιείς.
Επιλέξτε μέλι
Αν τρώτε σιρόπι Αγαύης με τις τηγανίτες χορτοφάγων που είναι σίγουρο ότι πολλοί από εσάς το κάνετε, παρακαλώ κάντε την εκπαίδευση και δείτε τι κάνει λιγότερη ζημιά στα ζώα, στην παραγωγή σιροπιού Αγαύης ή στην τοπική μελισσοκομία. Στο τέλος, εσείς είστε αυτός που πρέπει να επιλέξετε τι είδους χορτοφάγοι θέλετε να είστε και πιστέψτε με υπάρχουν πολλά επίπεδα χορτοφαγίας που μπορείτε να επιλέξετε . Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να κρατήσουμε μια ισορροπία, χωρίς να φτάνουμε στα άκρα. Αν ο καταναλωτής επιλέξει να μην τρώει μέλι επειδή δεν του αρέσει η γεύση του είναι απόλυτα κατανοητό. Αυτό που δεν είναι κατανοητό, είναι χωρίς να έχουμε διαβάσει όλα τα δεδομένα, χωρίς να έχουμε μπει στον κόσμο της μελισσοκομίας και των μελισσών, να κρατήσουμε αυτές τις απόψεις για τον εαυτό μας η να συζητήσουμε και με άλλους ανθρώπους (όχι απαραίτητα vegans),χωρίς να βάζουμε ταμπέλες η να μειωνουμε τους ντόπιους παραγωγούς οι οποίοι στην τελική αγαπάνε την μέλισσα και τον κόσμο της και δεν θα την έβλαπταν ποτέ σκόπιμα.
Τι θα συμβεί σε περίπτωση που δεν θα υπάρχουν μελισσοκόμοι?
Υπάρχει αυτή η θεωρία, πως χωρίς τους μελισσοκόμους, οι μέλισσες θα μπορέσουν να ζήσουν ελεύθερες γιατί αυτή είναι η φύση τους..Ναι! θα μπορούσαν! αλλά δεν θα είχαμε όλα αυτά που έχουμε συνηθίσει,αυτό θα γινόταν, σε έναν άλλο κόσμο, σε έναν κόσμο που δεν θα υπήρχαν τόσοι άνθρωποι, που δεν θα υπήρχε συνεχόμενη ζήτηση για τρόφιμα τα οποία χρειάζονται επικονίαση.
Οι μοναχικές(ανεξάρτητες) μέλισσες που υπάρχουν, δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν την τεράστια ζήτηση που υπάρχει, θα επέλεγαν εκείνες που θα πήγαιναν,και σίγουρα δεν θα επέλεγαν ένα μέρος με χιλιάδες αμυγδαλιές και μηδενική ποσότητα ποικιλίας άνθεων που είναι απαραίτητα στην διατροφή τους ,οι ποσότητες φαγητού που γνωρίζουμε σήμερα, δεν θα υπήρχαν, και κανένας δεν θα τις προστάτευε από τα φυτοφάρμακα και τις αρρώστιες. Ο μελισσοκόμος είναι φίλος της μέλισσας, πάντα ήταν και πάντα θα είναι. Βρίσκεται κοντά της για να την προστατέψει, να την γιατρέψει και να καλύψει τις ανάγκες της σε έναν κόσμο εχθρικό πλέον για αυτές.
